چگونه تولید محتوا کنیم؟

محتواگری را از کجا آغاز کنم؟

چگونه تولید محتوا کنیم؟ یا بهتر است بپرسم، محتواگری را از کجا آغاز کنیم؟ واقعیت اینجاست که محتواگری را باید از همان جایی که هستید شروع کنید؛ درست همان جایی که ایستاده‌اید؛ برای محتواگر شدن نیاز نیست از همان ابتدای کار سراغ دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی پرهزینه بروید یا خودتان را درگیر اصول آموختن محتوای بهینه‌شده برای موتورهای جست‌وجو کنید.

 

ابزار نوشتن

در این مرحله از شروع زندگی حرفه‌ای‌تان به عنوان یک محتواگر، به تنها چیزی که نیاز دارید، قلم و کاغذ است. البته وقتی می‌گویم قلم و کاغذ منظورم این نیست که خودتان را به قلم و کاغذ محدود کنید، هرچندکه هر نویسنده‌ای، حتی آن نویسنده‌ای که هنوز توانایی نوشتن را در خودش کشف نکرده هم، هرجا برود قلم و کاغذش را با خودش می‌برد، از روی استعدادی که از اجداد خود به ارث برده، اما هنوز به چنین استعدادی در خود پی نبرده است.

 

یادم می‌آید سال‌های خیلی دوری که هنوز شغلی به نام محتواگری به شکل امروزی‌اش وجود نداشت و کسی برای نوشتن به کسی دیگر، پشیزی هم نمی‌پرداخت، چه رسد به اینکه بخواهد او را به عنوان کارشناس تولید محتوا برای کسب‌وکارش به خدمت بگیرد، یا در جدول حقوق و دستمزد سازمانش، جایی برای منصبی بگذارد که مدیر محتوا یا استراتژیست محتوا نام دارد، آن روزها هرجا می‌رفتم دفترچه یادداشت و قلمم را با خود می‌بردم؛ گویی جان من به این قلم و کاغذ بسته بود و بدون آن، چیزی مهم از قلم افتاده بود.

 

من عاشق کوه و طبیعت و سفر بودم و هر آخر هفته را در یکی از ارتفاعات اطراف شهرم یا در طبیعت شهرهای نزدیک به زادگاهم سپری می‌کردم. هربار که قرار بود در برنامه‌ای شرکت کنم، برداشتن قلم و کاغذ جزو ملزومات اصلی سفرم به حساب می‌آمد و همان اندازه که کیسه‌خواب و جوراب اضافه برایم اهمیت داشت، همراه داشتن قلم‌وکاغذ هم برایم مهم بود. دست خودم نبود، هر جا فرصتی برای اتراق بود، قلم و کاغذ را از جلوی کوله‌پشتی‌ام بیرون می‌آوردم و نوشتن را شروع می‌کردم. اما، امروز وقتی می‌‌گویم قلم‌ و کاغذ منظورم الزاما داشتن مداد یا خودکار و دفترچه‌ای از جنس کاغذ نیست؛ هرچند که هیچ ابزاری جز خودکار آبی و دفترچه یادداشت، حس‌وحال نوشتن را در آدم زنده نگه نمی‌دارد.

 

الان بیشتر منظور من این است که هرجا برای شما نوشتن راحت است، همان‌جا را برای شروع کارتان انتخاب کنید. شاید نوشتن در نرم‌افزارهای یادداشت‌نویسی گوشی هوشمند برای شما راحت‌تر باشد، یا کار با لب‌تاپ و نوشتن در برنامه word، شاید هم ترجیح می‌دهید از ابزارهای رایگانی همچون Dropbox.com و https://docs.google.com و امثال اینها استفاده کنید که دیگر نگران پاک شدن نوشته‌های خود هم نباشید. پس نوشتن را از همان جایی شروع کنید که در آن احساس راحتی بیشتری دارید.

 

این از ابزار نوشتن و حالا چه بنویسم؟ درباره چه موضوعی نوشتن را شروع کنم؟ چه نوشته‌ای خلق کنم؟

 

موضوع نوشتن

برای انتخاب موضوعِ نوشتن هیچ لازم نیست که در همان ابتدای کار به سراغ انتخاب کلیدواژه‌ها و عبارت‌های کلیدی و این اصطلاحات تخصصی بروید. یادتان باشد که شما در ابتدای راه هستید و کسی آن‌چنان توقعی از شما در این مرحله از زندگی حرفه‌ای‌تان به عنوان یک محتواگر ندارد.

 

به یاد می‌آورم که در آغاز راهِ محتواگری، تصمیم گرفتم درباره چیزهایی بنویسم که از آن‌ها مطلع بودم. از آنجایی‌که من گردشگری خوانده و جاهای بسیار زیادی را دیده بودم، کلی اطلاعات جورواجور از جاهای دیدنی شهرها و روستاهای ایران در انباری ذهنم تلنبار کرده بودم. حالا وقتش رسیده بود که ظاهری مرتب در قالب یاددداشت‌ها، دست‌نوشته‌ها، خاطره‌ها و چیزهایی از این دست به اطلاعات پراکنده‌ی ذهنم بدهم و از همان چیزهایی که می‌دانم شروع به نوشتن کنم، بی‌آنکه نیاز باشد یک خط مقاله بخوانم یا یک صفحه از کتابی را.

 

من محتواگری را از همان‌ نقطه‌ای آغاز کردم که در آن ایستاده بودم، از سفرهایی که رفته بودم، از جاهایی که دیده بودم و از اصول کاربردیِ سفر که پیشترها به لطف کوهنوردی و طبیعت‌گردی درباره‌شان آموخته بودم.

 

چیزی نگذشت که خودم را یک محتواگر برای کسب‌وکار سفر یافتم بدون آنکه هیچ هزینه‌ای برای دوره‌های آموزشی پرداخته باشم یا از کسی در این‌باره مشورت گرفته باشم. برای همین است که می‌گویم محتواگری را از همان جایی آغاز کنید که در آن ایستاده‌اید، از همان چیزهایی که سال‌های سال برای آموختنش وقت صرف کرده‌اید، از همان آموخته‌هایی که می‌دانید؛ شاید اطلاعات شما درباره پخت انواع کیک بهتر از هر کسی دیگر در اطرافتان باشد، شاید مهارت شما در یوگاست، شاید درس مامایی خوانده‌اید و نکاتی بسیار از مراقبت‌های مادر و نوزادش می‌دانید، شاید سال‌ها مربی مهد کودک بوده‌اید و بهتر از هر کسی نیازها و رفتارهای کودکان گروه سنتی ۳ تا ۶ سال را می‌شناسید، شاید یک مربی کوهنوردی هستید و بهتر از هرکسی اصول و نکات کوهپیمایی را می‌دانید، و هزاران توانایی و مهارت دیگر که اطلاعات شما درباره‌شان بیش از دیگران است. این همان مایحتاج اولیه تولید محتواست که شما در اختیار دارید؛ چیزهایی که شما می‌دانید و دیگران نمی‌دانند.

 

پیشترها آموخته‌اید

برای نوشتن به سراغ همان چیزهایی بروید که درباره‌شان می‌دانید؛ از دانشگاه، مدرسه، محیط کار و سفرهایتان آموخته‌اید، یادتان باشد هرچیزی که به آن اشراف داشته باشید، می‌تواند شروعی خوب باشد برای اینکه ترس‌تان را کنار بگذارید و نوشتن را آغاز کنید.

 

مزیت این کار در این است که حتی نیاز به مطالعه، تحقیق و پژوهشِ قبل از نوشتن ندارید؛ شما سال‌ها قبل، در دانشگاه یا محیط کارتان یا در سفرهایتان، تحقیق و پژوهش را انجام داده‌اید و شاید حتی از آن زمان یادداشت‌هایی داشته باشید که بشود با کمی بال‌وپر دادن به آن، به یک نوشته ارزشمند تبدیلش کرد.

 

باز یادم می‌آید یکی از نزدیکانم که هیچ سررشته‌ای از تولید محتوا نداشت و تا پیش از آن حتی خاطراتش را هم یادداشت نمی‌کرد، روزی مطلبی برایم فرستاد و از من خواست تا نظرم را درباره نوشته‌اش به او بگویم. او بدون آنکه هیچ تجربه‌ای در نوشتن داشته باشد، یک مطلب کوتاه آموزشی برای صفحه اینستاگرامش درباره «اهمیت آموزش درست استفاده از رسانه در سنین کودکی» نوشته بود. می‌دانید نکته جالب ماجرا چیست؟ دوست من هیچ تجربه‌ای در محتواگری نداشت، اما سال‌ها مربی مهد کودک بود و انواع‌واقسام رفتارها، نیازها و خلق‌وخوی کودکان را می‌شناخت. او به تازگی از رشته تحصیلی روابط عمومی و رسانه هم فارغ‌التحصیل شده بود و مطالبی بسیار از کتاب‌ها و کلاس‌های درسی آموخته بود که به او این جسارت را می‌داد تا دست‌به‌قلم شود و نوشتن را شروع کنید.

 

دوست من محتواگری را درست از همان جایی شروع کرده بود که در آن ایستاده بود. همین قدر آسان.

 

این مطلب را هم بخوانید:

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.